Η ζακέτα και η ομπρέλα (ή αλλίως, αναζητώντας προφάσεις για γράψιμο ! )

22...
Ναι ναι 22 Ιουνίου...
Είναι από τις μέρες που δεν θες να βγεις έξω.Θέλεις να αράξεις στο κρεβάτι σου και να λιώσεις στο βιβλίο της Φυσιολογίας !!! Ή εναλλακτικά να ακούσεις μουσική,να διαβάσεις ένα από τα άπειρα λογοτεχνικά βιβλία που έχεις αγοράσει,να χαζέψεις κανένα ντοκιμαντέρ για τις άγνωστες πτυχές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ή στην χειρότερη περίπτωση να μπεις σε κανένα social network να κάνεις φιλους !! Δηλαδή με άλλα λόγια να βυθιστείς στη μοναξιά σου !!!
Κι όμως άτυπες υποχρεώσεις σε απομακρύνουν όλο και πιο πολύ από τον τόοοοσο ωραίο καναπέ σου...

Είναι από τις μέρες που δεν αντέχεις την ξαστεριά.Αναθεματίζεις την ώρα και την στιγμή που πήρες μαζί σου το ζακετάκι και την ομπρελίτσα την ώρα που οι υπόλοιποι νορμάλ άνθρωποι γύρω σου που σέβονται τον καιρό και τον εαυτό τους κυκλοφορούν με ξόπλατα και αντιλιακό !!!
Μα αφού το πρωί είχε συννεφιά?Εγώ άκουσα οτι θα βρέξει...


Είναι από τις μέρες που όλα γύρω σου σε εκνευρίζουν.Ακόμα και η πεντάλεπτη καθυστέρηση του λεωφορείου είναι ολεθρική για τα νεύρα σου.

Καλά οκ,τάδε ώρα στο τάδε μερος.Φτάνεις νωρίτερα,έχει πολύ κόσμο,πολλούς περαστικούς και ακόμη περισσότερους τουρίστες.Πόσο χαίρομαι να βλέπω τους τουρίστες να φωτογραφίζουν την πόλη μου !!! Τί ωραία που είναι να ξέρεις ότι μένεις προσωρινά εδω !!! Πόσο μάλλον ότι ήρθες για διακοπές !!! Γι' αυτούς όλα φαίνονται υπέροχα... Αφού τα βλέπουν όλα από τον φωτογραφικό-βγάζω όλα τα αρχαία κτίρια,συντριβάνια,αγάλματα- φακό !!!

Επειδή όμως εσύ δεν είσαι τουρίστρια αλλά κάτοικος αυτής της πόλης με όλα αυτά τα οποία κάτι τέτοιο συνεπάγεται - καλά κι άσχημα- συνεχίζεις να αναμένεις το ραντεβού σου...
Πέντε λεπτά...Δάκα...Δεκαπέντε...Μα γιατί σήμερα? Η υπομονή σου έχει εξαντληθεί προ πολλού και απλώς τώρα θέλεις να ξεσπάσεις κάπου!

Σου τελειώνει και η κάρτα-τί σύμπτωση!

Και ξαφνικά βλέπεις άτομο που δεν περίμενες να δεις σε εκείνο το μέρος εκείνη την ώρα!
Αρχίζουν τα γνωστά: ''τι κάνεις;καλά.πως πάει η σχολη;αρχίσατε εξεταστική;άντε να τελειώνουμε να 'ρθει το καλοκαίρι;λίγα σου έμειναν ακόμη;καιρό έχουμε να τα πούμε.''Τελικά η μόνη φράση που έπρεπε να μπει σε εισαγωγικά είναι το ''να τα πούμε''.Τί να πουμε?Ό,τι είπαμε και μέσα στα 3 λεπτά που μιλήσαμε?Έχουμε κάτι άλλο?Γιατί τότε μετά τα 3 λεπτά...silence ???
Ω ναι ! Παραλίγο να το ξεχάσω! Το κράξιμο....
Ωπ πάνω στο κράξιμο νά σου το ραντεβού !
Τελικά αρχίζει να σ'αρέσει αυτή η μέρα....
Αποχαιρετιέστε με την υπόσχεση ότι ''θα βγείτε για κανα καφέ σύντομα'' αλλά όχι όπως τις προάλλες...

Και τώρα νιώθεις κάπως καλύτερα....Φταεί η βόλτα,φταέι η νέα παρέα πάντως εσύ είσαι καλύτερα απ'ό,τι ήσουν όταν ξύπνησες!

Εντάξει, μια βόλτα στην παραλία πάντα θα σε κάνει καλυτερα (ή τουλάχιστον σχεδόν πάντα) ό,τι καιρό και να κάνει!
Κι εκεί που άρχισες να συγχρονίζεσαι με τον καιρό, νά σου μαυρα σύννεφα και -ωωω τι καλάαα- βρέχει !!!!!!!!!

Τελικά η ζακέτα και η ομπρέλα βρήκαν λόγο ύπαρξης,σωστά ??!!!!!!!